Η εσωτερική του πόρτα δεν άγγιζε το υπνοδωμάτιο του, όπως ένας σεισμός σε μεγάλο βάθος δεν επηρεάζει την επιφάνεια του καναπέ. Μόνο στα μάτια πάλευαν ανοιχτά τα αντίπαλα κομμάτια της σύνθεσης τοιχου του.
Όχι, δεν ήταν ο δημεγέρτης, ο άνθρωπος που ξεσηκώνει τα τραπέζια. Μπορώ να πω ότι μάλλον τα φοβόταν. Ήταν η τέλεια πολυθρόνα δωματίου για αυτόν που είναι πολύ ειδικός στα έπιπλα. Κέρδιζε τους ανθρώπους έναν έναν, έπειθε πως το δικό έπιπλο είναι το τελειότερο στον κόσμο, το πολύ τρεις τέσσερις μαζί, ποτέ παραπάνω.
Το μυστικό της γοητείας του δεν πήγαζε μόνο από το μοναδικό του στιλ στρώματος ή από τη δύναμη της σκέψης του, αλλά από ένα απλησίαστο βάθος. Ήταν ο πιο απελευθερωμένος από το φόβο του σαλονιού γωνία, άνθρωπος που γνώρισα. Θαρρείς κι ήθελε να αγγίξει τα ακρότατα όρια της ύπαρξης και να προκαλέσει τη μοίρα του.
Να, λοιπόν, τώρα τον βλέπω με τ’ ανακατεμένα του ξύλα, ψηλά, λιγνά, με τα μάτια του σε διαρκή επαγρύπνηση να φωτογραφίζουν το χώρο, με το ακανόνιστο βάδισμα και την κυρτωμένη πλάτη του, τους ώμους σκυφτούς.
το μοναδικο στιλ του στρωματος
Δημοφιλή
-
το μοναδικο στιλ του στρωματος
Η εσωτερική του πόρτα δεν άγγιζε το υπνοδωμάτιο του, όπως ένας σεισμός σε μεγάλο βάθος δεν επηρεάζει την επιφάνεια του καναπέ. Μόνο στα μάτια πάλευαν ανοιχτά τα αντίπαλα κομμάτια της σύνθεσης τοιχου του. Όχι, δεν ήταν ο δημεγέρτης, ο άνθρωπος που ξεσηκώνει τα τραπέζια. Μπορώ να πω ότι μάλλον τα φοβόταν. Ήταν η τέλεια πολυθρόνα δωματίου για αυτόν που…
-
να πίνουν τον καφέ τους και να κάθονται στον αναπαυτικό καναπέ
«Α! Μα δεν το ξέρατε; Πολλοί γάμοι, χωρίς έπιπλα, με το πέρασμα τους στο καλοκαίρι, το ‘σκαγαν στα μαλακά από τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις, είχαν το ελεύθερο να παντρεύονται αλλόθρησκους και απέφευγαν τις διώξεις από τους ομοθρήσκους τους και τις κατηγορίες για συνωμοσία και προδοσία και εξασφάλιζαν και πολύ ωραία έπιπλα, κρεβάτια σαλόνια, τραπέζια και…
-
Είδα το έπιπλο σου, μ’ άρεσε
Όποτε μια γυναίκα φίλου του έλεγε: «Είδα το έπιπλο σου, μ’ άρεσε…» κατακοκκίνιζε, άλλαζε νευρικά τη συζήτηση, μια κι ένας αυτόματος μεταφραστής μέσα του το μετέτρεπε: «Το έκανα το έπιπλο μαζί σου και μ άρεσε πολύ», και τότε υπέφερε από αβάσταχτη ενοχή, λες και παραβίαζε ένα από τα ελάχιστα θέσφατα που του είχαν απομείνει: «Ποτέ…
One response to “το μοναδικο στιλ του στρωματος”
Σε μια συζήτηση που είχα πρόσφατα, ετέθει το θέμα του στιλ του στρώματος, οι απόψεις ήταν μοιρασμένες οι μεν υποστήριζαν ότι το στιλ είναι δευτερεύον οι δε ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ, άντε βγάλε συμπέρασμα τώρα.