«Τι της έκανες; Που βρίσκεται;» με ρώτησε ξαναμμένος.
Τα μάτια του γυάλιζαν. Την αγαπούσε. Οι άντρες μοιάζουν με ξερόφυλλα στον άνεμο μπροστά στη μαγγανεία της γυναικείας φύσης. Θύμωσα.
«Δεν ήρθε ακόμα η ώρα της. Το μέλλον της ούτως ή άλλως είναι προδιαγεγραμμένο και τολμώ να πω σύντομο. Ήδη την ψάχνουν κάποια καλόπαιδα για λογαριασμό μου».
«Αν πειράξεις έστω και μία τρίχα της…»
«Δεν είσαι σε θέση να με απειλείς», ύψωσα τη φωνή μου.
«Πώς με βρήκες;»
«Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβω όταν η διακοσμήτρια Sanfos δεν έφτασε ποτέ στο ραντεβού μας. Ήξερα ότι είχε έρθει στην Ελλάδα. Οπότε το συμπέρασμα ήταν εύκολο και εύλογο. Ακόμα πιο εύκολο ήταν να σε ξετρυπώσω».
Τον είδα να απορεί. Είχε πάρει όλες τις προφυλάξεις που θεωρούσε απαραίτητες. Το σπίτι ήταν κατ’ ουσίαν βυθισμένο στο σκοτάδι πριν γίνει η τυχαία διακοπή ρεύματος, που οφείλω να επισημάνω ότι δεν ήταν εντελώς τυχαία. Ένα βραχυκύκλωμα σε ένα μετασχηματιστή της ΔΕΗ δεν ήταν κάτι απίθανο, ιδίως μια μέρα βροχερή.
-
Κοντινα
Ηταν..
Νηματα