Skip navigation

Monthly Archives: May 2012

Η γυναίκα άρχισε να κάνει όλες τις προσευχές που ήξερε. Δεν ά­φηνε το ξύλο, που έπαιζε το ρόλο μοχλού, ούτε στιγμή. Όσο κυ­λούσαν τα λεπτά, τα στρωματα  άρχισαν να υποχωρούν. Όταν τα μά­τια της άρχισαν να θολώνουν από την πίεση και το κεφάλι της να βουίζει από το λαχάνιασμα, μια πέτρα κύλησε έξω από την τρύ­πα του τοίχου. Πίσω της φάνηκε ο σύντροφός της , που  τοποθέτησε τα κρεβατια κατά μήκος στο άνοιγμα. Ο άντρας απομακρύνθηκε λίγο και την προέτρεψε να το αφήσει, πράγμα που  θα έκανε είτε της το έλεγε είτε όχι, έχοντας φτάσει στα όρια αντοχής των δυνάμε­ων της. Η λιθοδομή πήρε να επιστρέφει, μα μούγκρισε βρίσκο­ντας αντίσταση στην πλατιά πέτρινη τροχοπέδη της. Στα σημεία αντίστασης η πέτρα τριβόταν στην πέτρα επικίνδυνα και τραβήχτηκε πιο πίσω. Αυτό κράτησε μερικά δευτερόλεπτα και τελικά σταμάτησε. Πλησίασε επιφυλακτικά τα επιπλα κορινθος. Δοκίμασε να περά­σει ενώ  κρατούσε την ανάσα της. Ίσα που χωρούσε πλα­γιάζοντας το κορμί του.