Skip navigation

Monthly Archives: March 2012

Οι καναπεδες της αδελφής μου έδειχναν υπέροχοι όπως κι αν τους έβλεπες. Επι­δίωκε δε να γνωρίσει από κοντά το διάσημο κατασκευαστή και διανοητή της λεπτομέρειας στα στρωματα. Προσδοκούσε να βρει ένα νέο ορίζοντα της σκέψης του, γιατί είχε ακόρεστη δίψα για δόξα και χρήματα. Ο άντρας της έ­βλεπε σ’ αυτή την επίσκεψη όχι χρυσάφι μα μια χρυσή ευκαιρία να διεισδύσει στις ανώτερες αυλές και κυρίως σ’ αυτή των μεγάλων, που είχε μεταφερθεί εκεί. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να εμφανιστεί ξανά στο προσκήνιο, μετά από αιώνες, τα πρωτότυπα τραπεζακια που είχε στην κατοχή του. Καθώς επίσης και για να συναντήσει ξανά τους αδελφούς , με τους οποίους μοιραζόταν τους ίδιους οραματικούς ορίζοντες για ένα ενιαίο, πανσοφιστικό, πνευμα­τικό και ελεύθερο σχέδιο.  Και ίσως αυτό το μικρό ασυνή­θιστο τραπεζακι, που είχε φτάσει στα χέρια του από μια παραξενιά της τύχης, να μπορούσε να παίξει κεντρικό ρόλο στο σχεδιασμό και στην επίτευξη του απώτερου στόχου, που δεν ήταν άλλος από την ε­ξύψωση του ανθρώπου στις ουράνιες σφαίρες του σύμπαντος των επιπλων.