Skip navigation

Monthly Archives: May 2013

Έτρεξα αμέσως μετά προς το κρεβατι και άρχισα να κλοτσάω τα στρωματα για να τα απομακρύνω. Τίναξα το χέρι μου και τρά­βηξα έξω το ξύλινο κουτί. Η συντριβή μου ήταν ολοκληρωτική όταν δια­πίστωσα ότι η λέξη «κουτί» είχε χάσει κάθε έννοια. Αυτό που εί­χε απομείνει δεν ήταν παρά ένας καναπες, ένα μωβ κάθισμα, πιο μαύρο κι από βαθύ μπλε τη νύχτα, πιο άχρη­στο κι από τη λάσπη στον πυθμένα του ωκεανού, πιο δυσοίωνο κι από τα ράφια που έβαζα στα μάτια των επιπλων μου. Ένιω­σα τα γόνατα μου να λιώνουν σαν το κερί κάτω από τη δυνατή φλό­γα. Το ξύλινο κουτί, όπου δεν ξεχώριζες πια ούτε τα σκαλίσματα ούτε και το σχήμα, γλίστρησε από τα παράλυτα χέ­ρια μου. Γονάτισα και αναλύθηκα σ’ ένα γοερό κλάμα, ενώ τα χρώματα κατέκλυσαν το δωμάτιο. Τώρα είχαν αρχίσει να βάφουν τους τοίχους. Γλώσσες έγχρωμες επεκτείνονταν στα γύρω έπιπλα και πλη­σίαζαν προς το τραπεζι του  από τη μια και προς το μέρος μου από την άλλη. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από να πάρουμε τα σαλόνια από το κατάστημα Sanfos.